Νεώτερα δεδομένα για τη θεραπεία της
Η οστεοαρθρίτιδα είναι η πιο συχνή ρευματική πάθηση και προσβάλλει κυρίως ηλικιωμένα άτομα. Η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης, η αλλαγή του τρόπου ζωής καθώς και η δραματική αύξηση της παχυσαρκίας στις αναπτυγμένες χώρες αυξάνουν τη συχνότητα εμφάνισης της οστεοαρθρίτιδας και την καθιστούν ένα σοβαρό πρόβλημα της δημόσιας υγείας. Η ασθένεια αυτή προσβάλλει συνήθως τα κάτω άκρα (γόνατα-ισχίο), την αυχενική και οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης και τις αρθρώσεις των χεριών, προκαλώντας πόνο, δυσκαμψία και μείωση της λειτουργίας της άρθρωσης. Τα παραπάνω επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των πασχόντων και έχουν σα συνέπεια ένα σοβαρό κοινωνικοοικονομικό κόστος.
- Να μειωθεί ο πόνος και η δυσκαμψία
- Να επιτευχθεί καλύτερη κίνηση της πάσχουσας άρθρωσης
- Να επιβραδυνθεί η εξέλιξη της νόσου
Η οστεοαρθρίτιδα βέβαια είναι μια ετερογενής νόσος που η εμφάνιση, η μορφή και η σοβαρότητα της διαφέρουν σημαντικά από ασθενή σε ασθενή, οπότε ανάλογες διαφοροποιήσεις υπάρχουν και στην αντιμετώπιση της. Με γνώμονα την ιπποκρατική ρήση «ωφελέειν ή μη βλάπτειν» και με δεδομένη τη στροφή προς τον τομέα της πρόληψης, υπάρχει το τελευταίο διάστημα ένα μεγάλο ενδιαφέρον για νέες θεραπείες καθώς και για εναλλακτικές μορφές πέρα από την κλασσική φαρμακευτική αγωγή (αναλγητικά- ΜΣΑΦ).
Γενικά επίσης πολλοί ασθενείς που πάσχουν από χρόνια νοσήματα ή δεν ωφελούνται από τη συμβατική αντιμετώπιση, ή έχουν βιώσει ανεπιθύμητες ενέργειες από φάρμακα ή απλά δεν επιθυμούν να κάνουν συνεχή χρήση φαρμάκων. Πρέπει βέβαια να τονισθεί ότι δεν υπάρχει σκεύασμα ή οποιαδήποτε άλλη θεραπεία που τεκμηριωμένα να προλαμβάνει την εμφάνιση της οστεοαρθρίτιδας. Η μόνη συμβουλή που μπορεί να λειτουργήσει προληπτικά αφορά τη μείωση των «παραγόντων κινδύνου» της νόσου (παχυσαρκία, ακατάλληλα επαγγέλματα, τραυματισμοί κ.α.).
Η βασική θεραπευτική σύσταση που αποτελεί και τον κορμό σε οποιοδήποτε θεραπευτικό πρόγραμμα είναι:
- Απώλεια βάρους σε υπέρβαρα άτομα
- Κατάλληλη άσκηση
Από κει και πέρα οι φαρμακευτικές θεραπείες που χορηγούνται συνήθως περιλαμβάνουν αναλγητικά, ΜΣΑΦ καθώς και άλλα νεώτερα σκευάσματα που θα αναφερθούν παρακάτω πιο διεξοδικά. Τα «νεώτερα» αυτά σκευάσματα είναι η Θειική γλυκολαμίνη και το υδρολυμένο κολλαγόνο (CH).
Η Θειική γλυκολαμίνη είναι ένα φάρμακο που εκτός από την ειδική αντιμετώπιση των σημείων και συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας μειώνει και τη δομική αποικοδόμηση της άρθρωσης. Ενισχύει τη βιοσύνθεση πρωτεογλυκάνης και αναστέλλει τα ένζυμα καταστροφής του αρθρικού χόνδρου.
Με δεδομένη την εμπειρία μερικών χρόνων από τη χορήγηση της μπορούμε να πούμε ότι παρουσιάζει καλή κλινική ανταπόκριση και πρακτικά ανύπαρκτες ανεπιθύμητες ενέργειες. Επίσης όπως προκύπτει από πολλές μελέτες η θειική γλυκολαμίνη μακροπρόθεσμα ωφελεί τους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα. Μέσα στο 2017 κυκλοφόρησε στην Ελλάδα και το υδρολυμένο κολλαγόνο (CH), ένα σκεύασμα ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Ευρώπη (ιδιαίτερα στη Γερμανία) και στις Η.Π.Α.
Θεωρείται μία αποτελεσματική και ασφαλής επιλογή για την αντιμετώπιση των αρθροπαθειών και ιδιαίτερα της οστεοαρθρίτιδας. Το υδρολυμένο κολλαγόνο (CH) δεν ανήκει στη κατηγορία των φαρμάκων αλλά εντάσσεται στα συμπληρώματα διατροφής και είναι το μοναδικό προϊόν που έχει προστασία ευρεσιτεχνίας στις Η.Π.Α. για την αναγέννηση του αρθρικού χόνδρου.
Ενεργοποιεί ειδικά κύτταρα (τα χονδροκύτταρα) που ελέγχουν το ρυθμό αναγέννησης του αρθρικού χόνδρου και ανιχνεύουν τις αλλαγές στη σύνθεση του κρατώντας μια ισορροπία ανάμεσα στην αναβολική και καταβολική διαδικασία, δηλαδή στην αναγέννηση και στην εκφύλιση.
Αποτέλεσμα αυτής της δράσης είναι η βελτίωση της λειτουργίας των αρθρώσεων και η μείωση του πόνου. Το υδρολυμένο κολλαγόνο είναι εντελώς ακίνδυνο και πολύ καλά ανεκτό, χωρίς δεδομένα αλλεργικών αντιδράσεων ή αλληλεπιδράσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι λόγω των παραπάνω χαρακτηριστικών του (αποτελεσματικό και ασφαλές) χορηγείται επισήμως σαν συμπλήρωμα διατροφής σε όλους τους αθλητές-μέλη της Ολυμπιακής ομάδας της Γερμανίας.
Κλείνοντας αυτή τη σύντομη αναφορά πρέπει να αναφέρουμε ότι η οστεοαρθρίτιδα όπως και άλλα συχνά χρόνια νοσήματα των σύγχρονων κοινωνιών σαν την οστεοπόρωση και τη στεφανιαία νόσο είναι στο μικροσκόπιο της έρευνας για ανάπτυξη νέων θεραπειών που θα μπορούν όχι μόνο να θεραπεύουν τη νόσο αλλά και να προλαμβάνουν την ανάπτυξή της.
